Zeg maar nee…

…dan krijg je er twee, toevallig! Als je deze zin kent, is de kans groot dat je in de jaren ’80 heel vaak de reclame van een of ander koekje hebt gezien. Waar een jonge Bart de Graaff doet alsof hij het koekje niet lekker vindt, omdat hij er dan nog een krijgt om te proeven. Los van het feit dat wij niet vies zijn van koekjes, halen we een andere les uit de reclame. Nee zeggen werkt om meer te krijgen. Nou ja, niet altijd natuurlijk. Er zijn voldoende voorbeelden waarbij nee ook echt nee moet zijn en er juist niets meer moet volgen. Maar goed, dat is een ander verhaal. 

Als je een eigen bedrijf hebt, weet je waarschijnlijk dat nee zeggen nog niet zo makkelijk is. We halen voor de duidelijkheid een voorbeeld uit onze eigen praktijk aan. Een zzp’er die een dienst aanbiedt. Een vakvrouw, een echte professional met jarenlange ervaring, een mooie staat van dienst en nog een fijn karakter ook. Businessmodel: uurtje-factuurtje. Deze dame heeft klanten genoeg, ze komen vooral bij haar uit door mond-op-mondreclame en via slimme samenwerkingen. Ze verdient een mooie boterham, doet precies dat waar ze blij van wordt en zou niets anders willen. Toch kwam ze bij ons voor ondernemerscoaching. Het knaagde. “Wat knaagt er dan?” vroegen wij. Tja, daar kwam geen duidelijk antwoord op: “Eigenlijk helemaal niets denk ik, maar toch stiekem wel. Weet je, het gaat me voor de wind, het werk komt me aanwaaien, de klanten zijn tevreden en ik ben baas over mijn eigen agenda. En toch…voelt er iets niet goed. Maar ik kan de vinger er niet opleggen…” 

Hoor de wind waait…

Na een aantal gesprekken, waarin we heel concreet aan de slag gingen met haar unheimische gevoel, bleek waar de schoen wrong. Ze had het idee dat ze geen grip had op haar eenmansbedrijf. Dat alles aan komt waaien klinkt natuurlijk fijn, maar het geeft ook een onzeker gevoel. Want het betekent ook dat de wind zomaar kan stoppen of een andere kant op kan draaien. Weg van haar. En dat gaf een onbehaaglijk gevoel. Natuurlijk kun je de toekomst niet voorspellen (als iets duidelijk is geworden het afgelopen jaar is het dat wel), maar je kunt wel proberen te sturen en grip te houden.

Rijp

Voor deze vakdame werd het steeds duidelijker dat ze vooral in haar bedrijf aan het werken was. Ze holde van online afspraak naar digitale klantgesprekken en ploeterde in haar eentje aan het werk dat gedaan moest worden. Ergens in haar achterhoofd wist ze dat ze ook ander werk te doen had. Werk dat niet direct in haar vakgebied lag. Marketing, langere termijn bedrijfsdoelen stellen, nadenken over iemand aannemen of juist niet. Maar haar agenda vulde zich dag na dag zo snel, dat het er niet van kwam. En als er dan eens een gaatje viel, ging ze liever een ommetje maken met de hond, of ff bijkletsen met een vriendin…Gewoon omdat het kon. Want hé, hoe geniet je anders van het ondernemerschap. Het werd ook steeds duidelijker dat in het bedrijf werken de onrust veroorzaakte. De tijd was rijp om aan het bedrijf te gaan werken. 

Door het stellen van grenzen en tijd te maken voor haar eigen onderneming, zorgde zij ervoor dat ze niet stil kwam te staan. Maar juist vooruitgang kon maken. Door de koe bij de horens te vatten, maakte ze stappen. Marketing was niet haar ding en zal het ook nooit worden. Heel slim dat ze dat uitbesteedde aan andere professionals dus. Niet zomaar natuurlijk. Want ze had ook de tijd genomen om na te denken over nieuwe doelgroepen voor haar business. Waar de marketing op afgestemd kon worden natuurlijk. Dat gaf niet alleen rust en ruimte, maar ook nieuwe energie en enthousiasme (en omzet!). Stilstaan is uiteindelijk achteruitgang. En als je geen grenzen stelt (en bijvoorbeeld altijd maar ja zegt tegen alle aangewaaide klanten), schiet je eigen bedrijf erbij in. Nee zeggen dus, om vervolgens meer resultaat te boeken. Die reclame was zo gek nog niet!