Ik sta het liefst naast mensen

Eerlijk gezegd zat ik een beetje vast in mijn werk als customer development manager. Ik voelde aan alles dat ik niet voldoende voldoening uit die rol zou halen de komende vijfentwintig jaar. Ik ben geen enorme carrièretijger en het altijd maar meer, meer, meer moeten presteren gaf mij geen energie. In het bedrijfsleven wordt toch enigszins van je verwacht dat je steeds doorgroeit, iets waar ik me niet persé prettig bij voel. Mijn lijf begon signalen af te geven. Hoog tijd om actie te ondernemen. 

Ik ging op zoek naar een goede coach. En dat heb ik heel grondig gedaan. Dat zou ik ook als tip aan anderen willen meegeven. Lees sites, maak afspraken voor vrijblijvende kennismakingen en kies een partij die bij je past. Ik had een heel goed gevoel bij De Heren Van Werk, met hen ben ik het traject ingegaan. Omdat het heel open, eerlijk, transparant en down to earth voelde en niet te ‘corporate’, want dat past niet bij mij. Er was al snel een match met Carola uit het team van De Heren Van Werk. 

Twijfels

Ik stond er vanaf het begin voor open om te onderzoeken of ik niet iets heel anders moest gaan doen. Dat was ook spannend, ik had van mezelf niet gedacht dat ik zo radicaal overstag zou gaan. Ik had tenslotte een goede baan en een soort van veiligheid. Om dat op te geven… dat is niet zo makkelijk gedaan. We onderzochten uitvoerig wat er bij mij zou kunnen passen, gestructureerd en stap voor stap. Zo vind ik het belangrijk om een duurzame bijdrage te kunnen leveren aan de maatschappij. Ik stippelde samen met Carola een aantal routes uit waar ik me verder in verdiepte door gesprekken te voeren. Daar zat ook onderwijs bij. Daar twijfelde ik in eerste instantie wel over, dus dat ben ik verder gaan onderzoeken. Ik liep een paar dagen mee op een hogeschool en over wat ik zag was ik direct razend enthousiast. Om een lang verhaal kort te maken, er was een vacature en ik besloot direct te solliciteren. Iets wat ik waarschijnlijk niet had gedaan zonder coaching. Dat heeft me wel de drempel over geholpen.  

Schouders eronder en gaan

Daarna ging het snel, een eerste gesprek, door naar het tweede gesprek en twee dagen later al een arbeidsvoorwaardengesprek. Deze carrièreswitch hield ook in dat ik opleidingen moest gaan volgen natuurlijk. Didactiek en examinering. Binnen 22 maanden moet ik die afgerond hebben, daar zit ik nu volop in. Ik vind het docentschap zo mooi, ik kan nu naast jonge mensen gaan staan en bijdragen aan hun ontwikkeling. Die begeleiding, die coaching, dat geeft me voldoening. Ik ben echt heel enthousiast over dit vakgebied en dat straal ik ook uit. Toen ik eenmaal overstag was, ging ik er ook helemaal voor. Schouders eronder en gaan! 

Onderwijs? Nooit!

Het grappige was dat Carola aan het eind van het traject vroeg: ‘Weet je nog wat je zei tijdens ons eerste gesprek? Wat je absoluut niet wilde? Onderwijs!’ Dat was ik zelf eerlijk gezegd straal vergeten. Dat het toch onderwijs is geworden, betekent dat de coaching mij wel echt geholpen heeft. Om mijn passie te vinden, om over drempels heen te stappen, maar ook om breed te onderzoeken wat écht bij mij past. Dat kwartje moest blijkbaar nog vallen. Het was een soort van openbaring, maar het klopt nu helemaal.  

Bewustwording

Als ik anderen iets mag aanraden: als je het even niet meer weet, bespreek dat dan met je werkgever. Er zijn veel werkgevers die ervoor openstaan om bij te dragen aan een traject. Het kan best spannend zijn om een loopbaancoach in te huren, er kan best een soort van schaamte zitten ook. Daarom: kennismakingsgesprekken inplannen! En kijk ook eens of je alvast zelf online testen kunt doen. Wie ben je, wat wil je, wat kun je? Grote kans dat je via je werk al eens een test hebt gedaan, maar die vul je toch altijd enigszins sociaal wenselijk in. Als je zo’n test echt voor jezelf invult, komt er een puur verhaal uit. Vaak weet je wel wat de uitkomst zo ongeveer zal zijn, maar soms zijn de eye-openers en de bewustwording nét wat je nodig hebt om stappen te zetten. Doen!